ช้างน้าว
ระบบจะตอบกลับภายใน 24 ชั่วโมง
ขอบคุณสำหรับข้อเสนอแนะและข้อมูลเพิ่มเติม เราจะนำข้อมูลของท่านไปพัฒนาระบบให้ดียิ่งขึ้น
ประเภทพืช พืชดอก
บรรยายลักษณะ
ต้น: ไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็ก สูงได้ถึง 12 เมตร ผลัดใบ เรือนยอดเป็นรูปไข่ ลำต้นคดงอ กิ่งก้านแผ่กว้าง
ใบ: ใบเดี่ยว เรียงเวียน มักพบเรียงชิดกันเป็นกลุ่มที่ปลายกิ่ง ใบรูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับหรือรูปใบหอกแกมรูปไข่กลับ กว้าง 2.5-5.5 เซนติเมตร ยาว 12-17 เซนติเมตร ปลายแหลมหรือเรียวแหลม ฐานแหลมหรือมน ขอบจักซี่ฟันถี่ เส้นแขนงใบแต่ละข้างจำนวนมาก เรียงชิดกัน
ดอก: ช่อดอกแบบแยกกระจุกแยกแขนง ออกที่ซอกใบและปลายกิ่ง ใบประดับขนาดเล็ก ร่วงง่าย ดอกจำนวนมาก ใกล้โคนก้านมีลักษณะเป็นข้อต่อ กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปไข่ถึงรูปไข่แกมรูปขอบขนาน กว้าง 5-8 เซนติเมตร ยาว 10-15 เซนติเมตร กลีบดอก 5-8 กลีบ สีเหลือง รูปไข่กลับ ปลายกลีบมนหรือกลม โคนสอบเรียวคล้ายก้านกลีบ เกสรเพศผู้จำนวนมาก ก้านชูอับเรณูวงนอกยาวกว่าวงใน ฐานดอกนูนรูปครึ่งวงกลม รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ คาร์เพล 6-12 อัน แต่ละอันมี 1 ช่องและมีออวุล 1 เม็ด ก้านเกสรเพศเมีย มี 1 อัน ติดตรงกลางระหว่างคาร์เพล ยอดเกสรเพศเมียมีจำนวนพูเท่ากับคาร์เพล ออกดอกเดือนมีนาคมถึงเมษายน
ผล: ผลแบบผนังชั้นในแข็ง รูปขอบขนานหรือรูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ ผลแก่สีดำ เมล็ด 1 เมล็ด เป็นผลเดือนเมษายนถึงมิถุนายน
เปลือก: เปลือกสีเทาปนน้ำตาล แตกเป็นร่องลึกตามยาวและขวางของลำต้น
อื่นๆ:
นิเวศวิทยาและการกระจายพันธ์พบทั่วไปตามป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรัง ป่าดิบแล้ง ป่าชายหาด ทั่วทุกภาคของไทย ความสูงตั้งแต่ใกล้ระดับน้ำทะเลจนถึงประมาณ 1,200 เมตร ต่างประเทศพบได้ในอินเดีย บังคลาเทศ จีนตอนใต้ หมู่เกาะอันดามัน ลาว เวียดนาม คาบสมุทรมลายู
การใช้ประโยชน์ สามารถนำมาพัฒนาเป็นไม้ประดับได้ ราก เป็นยาขับพยาธิและฟอกน้ำเหลือง