ระบบจะตอบกลับภายใน 24 ชั่วโมง
ขอบคุณสำหรับข้อเสนอแนะและข้อมูลเพิ่มเติม เราจะนำข้อมูลของท่านไปพัฒนาระบบให้ดียิ่งขึ้น
ชื่ออื่นๆ: | ตะไคร้แกง (ภาคกลาง) จะไคร้ (ภาคเหนือ) ไคร (ภาคใต้) ข่าหอม (แม่ฮ่องสอน) หัวสิงโต (ปราจีนบุรี) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ชื่อสามัญ: | Lemon grass, Lapine, West Indian lemongrass, Sweet rush | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
วงศ์: | POACEAE (GRAMINEAE) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ถิ่นกำเนิด: | ตะไคร้เป็นพืชสมุนไพรชนิดหนึ่งที่ผูกพันกับวิถีชีวิตของคนไทยเรามาตั้งแต่อดีตแล้ว ทั้งนี้เพราะตะไคร้เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในแถบเขตร้อนของทวีปเอเชีย เช่น ไทย พม่า ลาว มาเลเซีย อินโดนีเซีย อินเดีย ศรีลังกา เป็นต้น และยังสามารถพบได้ในประเทศเขตร้อนบางประเทศในแถบอเมริกาใต้เช่นกัน ตะไคร้จัดเป็นพืชล้มลุกตระกูลหญ้าและสามารถแบ่งออกเป็น 6 ชนิด ได้แก่ ตะไคร้หอม ตะไคร้กอ ตะไคร้ต้น ตะไคร้น้ำ ตะไคร้หางนาค และตะไคร้หางสิงห์ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ลักษณะพฤกษศาสตร์: | เป็นพืชล้มลุก ในวงศ์หญ้า (POACEAE) ความสูงประมาณ 4-6 ฟุต ใบยาวเรียว ปลายใบมีขนหนาม ลำต้นรวมกันเป็นกอ มีกลิ่นหอม เป็นช่อยาวมีดอกเล็กฝอยเป็นจำนวนมาก ตะไคร้เป็นพืชที่สามารถนำส่วนต้นหัวไปประกอบอาหาร และจัดเป็นพืชสมุนไพรด้วย | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
สรรพคุณด้านสมุนไพร: |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ข้อมูลอื่นๆ: |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
เอกสารอ้างอิง: |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
รวบรวมโดย: | นพพล เกตุประสาท (087-166-5251) หน่วยอนุรักษ์และใช้ประโยชน์พืชพรรณ ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง คณะเกษตร กำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน จ.นครปฐม |